Nadpobudliwość ruchowa w wieku przedszkolnym
Data dodania:
Dziecko nadpobudliwe jest nie lada wyzwaniem, nie tylko dla rodziców, ale i jego wychowawców w przedszkolu. Jak radzić sobie i co poradzić, kiedy nieodpowiednie zachowania coraz bardziej utrudniają pracę w grupie? Z punktu widzenia wychowawcy bardzo ważne jest uświadomienie sobie przyczyny nieodpowiedniego zachowania. Dzieci nadpobudliwe potrzebują więcej uwagi oraz wskazówek, jak mogą kontrolować swoją energię. Zabawy ruchowe oraz ćwiczenia wyciszające są świetnym rozwiązaniem. Najgorszą „karą” dla takiego przedszkolaka jest posadzenie go na krzesełku, kiedy coś przeskrobał. Najlepszym rozwiązaniem jest nauczenie go, jak korzystać z nagromadzonej energii we właściwym kierunku.
Kiedy występuje nadpobudliwość ruchowa
Nadpobudliwość ruchowa występuje najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i jak podaje słownik psychologiczny pod red. W.Szewczuka: „jest to zaburzenie dynamiki procesów ruchowych, które charakteryzuje znaczna przewaga procesu pobudzania nad procesami hamowania”. Aktywność ruchowa jest typowym zjawiskiem wśród dzieci w wieku przedszkolnym, kilkulatkowie kręcą się, nie potrafią wysiedzieć w jednym miejscu, machają rękami, przeszkadzają swoim kolegom i wychowawcom. Ciężko oczekiwać od nich innego zachowania. Część dzieci lubi zabawy, gdzie przeważa ruch, a będąc nadpobudliwymi często zmieniają kierunek zainteresowania, mają problem z koncentracją, rozpraszają je nawet drobne bodźce zewnętrzne, zwiększając tym samym aktywność ruchową. Niekoncentrowanie się nad konkretnym zadaniem, brak odpowiedzi na stawiane przez wychowawcę pytania jest wbrew pozorom okupione dużym wysiłkiem, co powoduje duże zmęczenie. W konsekwencji ich osiągnięcia są gorsze niż możliwości, które posiadają.
Podwyższona wrażliwość
Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo są bardziej wrażliwe, płaczliwie, łatwo się obrażają, są kłótliwe. Niejednokrotnie dają upust złości i innym negatywnym emocjom. A że są za małe, aby ocenić sytuację, w której się znajdują, nie są w stanie odpowiednio ocenić swoich reakcji. Bywają niecierpliwie, szybko tracą zapał, denerwują się. Nie lubią czekać, często zmienia im się nastrój, a dążąc do zaspokojenia swoich potrzeb często zachowują się agresywnie, co jest źle odbierane przez otoczenie. Odczuwają też głębiej brak akceptacji, boją się odrzucenia.
Dzieci z nadpobudliwością ruchową sprawiają wiele problemów i rodzicom i wychowawcom. Postrzega się je jako osoby chaotyczne i niedokładne, ich tempo pracy bywa nierównomierne.
Jakie są przyczyny nadpobudliwości psychoruchowej?
Do głównych przyczyn można zaliczyć:
-
nieprawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego
-
zachwianie procesów nerwowych
-
zakłócenie ruchliwości procesów – dziecko szybko przechodzi ze stanu pobudzenia do stanu hamowania i odwrotnie
-
występowanie czynnika uszkadzającego układ nerwowy w życiu płodowym
-
alkohol, narkotyki, leki nasenne u matki, zatrucia ciążowe czy przebyte przez matkę choroby zakaźne
Najważniejszy wpływ na rozwój zdrowia psychicznego dziecka mają czynniki społeczno-wychowawcze. Rodzina, w której dorastamy i uczymy się. Opieka, czułość, miłość, bezpieczeństwo, poświęcona przez rodziców uwaga, ich cierpliwość i wyrozumiałość – to wszystko procentuje na każdym dalszym etapie rozwoju małego człowieka.
Stany lękowe
A z braku tych potrzeb budzą się stany lękowe, które są również przyczyną nadpobudliwości. Co ważne duża liczba dzieci w grupie również nie sprzyja uspokajaniu nadpobudliwości, ponieważ w takiej grupie trudniej o indywidualne podejście. W przedszkolu wymagamy spokojnego siedzenia, przestrzegania zasad, pewnego porządku – a to często jest sporym wyzwaniem dla ruchliwych dzieci.
Współpraca specjalistów i rodziców
Współpraca między nauczycielami a rodzicami jest tutaj kluczowa. Rozmowa, wspólne ustalenie kroków, których podjęcie ułatwi funkcjonowanie dziecka w grupie. Cierpliwość, wyrozumiałość i uważność. A do tego konsekwencja! Nauczyciele powinni dowiedzieć się, jak dziecko zachowuje się w domu, zaś druga strona interesować się zachowaniem ich pociechy w grupie. Stały dialog jest konieczny do stworzenia dziecku nadpobudliwemu odpowiednich warunków do pracy i rozwoju. Praca do wykonania leży po obu stronach, tak aby młody człowiek mógł wejść z lżejszym bagażem w szkolne życie.
